สันติภาพ: ภาพที่ใหญ่กว่าของบริการสาธารณะ ตอนที่ 4/10 ตอน

ฉันตั้งใจภาวนาให้โลกของเรา ดีขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อให้ทุกคนมีชีวิต บนโลกใบนี้ เพื่อมีความสุข ในช่วงเวลาสั้น ๆ ของอายุขัยเรา ของสิ่งที่พระเจ้าได้ประทานให้ ได้ให้เราหรือกำลังให้เรา แทนที่จะต่อสู้ ซึ่งกันและกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม การต่อสู้ไม่เคยดี มีการสูญเสียอยู่เสมอ โดยด้านใดด้านหนึ่ง มันไม่ดีเลย

แต่มันจะดีสำหรับคุณที่จะไม่ออกไป ไม่ออกไปประท้วงตำรวจ และบุกขโมยข้าวของ ฉันหมายถึง ไม่ใช่ผู้ประท้วงทั้งหมด จะทำอย่างนั้นนะ มันคือว่า คุณไปประท้วง แล้วสิ่งไม่ดี บางอย่างพยายามที่จะเข้ามา ฉวยโอกาส สร้างปัญหาให้ผู้คน (ครับ) แล้วคุณก็จะโดนจับ หรืออะไรอย่างอื่นด้วย อาจจะจับไปผิด เพราะคุณไม่ได้ทำอะไรผิด คุณทำอย่างสันติ แต่มีหลายคน ที่ไม่สันติ ในกลุ่มของคุณ หรือไม่ก็จากข้างนอก เข้ามาร่วม แฝงเข้ามา แล้วก็ทำสิ่งที่ไม่ดี บุกเข้าบ้าน ร้านค้า เพื่อขโมยของ อะไรอย่างนั้น คนเหล่านี้ไม่ได้ทำอะไรผิด (ครับ ท่านอาจารย์) พวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิด พวกเขาไม่ใช่ตำรวจด้วยซ้ำ ดังนั้น มันจึงไม่ใช่เรื่องดีที่จะทำ ที่จะไปจัดการกับสิ่งที่ผิด (ครับ) ไม่แค่ประชาชน ซึ่งบางครั้ง ก็ถูกลูกหลงหรือถึงตาย ตำรวจก็มักจะถูกทำร้าย หรือบาดเจ็บ ถูกซุ่มทำร้าย และหลายคนก็ตาย ในหน้าที่ด้วย อย่างไม่สมควร คุณไม่ควรจะออกไป บนถนนเพื่อประท้วงนะ มันอันตรายสำหรับคุณ คุณอาจจะ ติดโรคร้ายที่จะทำให้ คุณทุกข์ทรมานได้ คุณอาจจะแม้กระทั่งตาย เพราะโควิด 19 แล้วก็ ในฝูงชนใหญ่อย่างนั้น อะไรก็เกิดขึ้นได้นะ คุณตายได้เลย มันดีสำหรับคุณเองนะ ที่คุณควรจะแค่อยู่บ้าน และคิดว่าคุณจะได้งานใหม่ อย่างไร หรือสมัครหางานใหม่ หรือจะดูแลครอบครัว และตัวเองอย่างไร เราไม่ควรจะทำให้ เกิดปัญหามากขึ้น ในเมื่อมีผู้คนกำลังตายกัน ทุกหนแห่งทั่วโลกอยู่แล้ว และประเทศนี้ก็จำเป็น ต้องมีความสงบมากเป็นพิเศษ เพื่อจัดการกับ ปัญหาอย่าง โรคระบาดโควิด 19 ด้วย

เรายังจำเป็นต้องมีตำรวจ พวกตำรวจ ช่วยคนผิวดำมากมายด้วย ครอบครัวผิวดำ เด็กผิวดำ ถ้าคุณค้นหาในอินเทอร์เน็ต คุณอาจจะเห็นมากกว่า ที่ฉันรู้ก็ได้ (ครับ ท่านอาจารย์) อย่างไรก็ตาม นั่นแค่ความคิดเห็นของฉัน ฉันหวังว่าบางคนจะฟังนะ และแค่พยายามใช้ชีวิต อย่างสงบมากขึ้น ทุกสิ่งเกิดขึ้น ตามเหตุตามผล (ครับ ท่านอาจารย์) และพวกตำรวจ พวกเขาก็แค่ปฏิบัติหน้าที่ พวกตำรวจนะ ก่อนหน้านี้ บางครั้งก็มาค้น ที่บ้านฉันบางแห่ง และฉันก็ไม่เคยที่จะต่อต้าน หรือหยาบคายกับพวกเขาเลย และหนึ่งในพี่ชายของพวกคุณ ในตอนนั้น เขาพูด ด้วยคิ้วขมวด แบบไม่ค่อยจะดีต่อพวกตำรวจ เขาพูดว่า "คุณทำอย่างนี้เพื่ออะไรกัน? พวกเราไม่มีความผิด เราไม่ได้ทำอะไรผิด! เราไม่มีปืนหรืออะไรเลย!" แม้จะไม่มาก แม้เขาจะถูกก็ตาม แต่ฉันก็ดุเขา บอกว่า "ไม่ ไม่ ไม่ พวกเขาแค่ทำตามหน้าที่ คุณอย่าไปพูดอย่างนั้น" (ครับ ท่านอาจารย์) จะให้พวกเขาทำอย่างไร? เจ้านายบอกให้มา และค้นบ้านฉัน พวกเขาเลยต้องทำ ใช่ไหม? (ใช่ครับ) และแน่ล่ะ พวกเขาก็ต้องมีปืน เพราะเผื่อคุณมีปืน พวกเขาไม่มีทางรู้ได้ และพวกเขาก็อาจจะต้อง เล็งมาที่คุณเพราะว่า พวกเขาวิตกว่าคุณอาจจะ ทำอะไรบางอย่าง (ครับ) และเมื่อพวกเขาเช็คทุกอย่างแล้ว แล้วพวกเขาก็จะปล่อยคุณไป ให้คุณเป็นอิสระ จึงไม่จำเป็น แค่ปล่อยให้พวกเขาทำงานไป ดังนั้น พวกตำรวจไม่ได้แค่ หาเรื่องคนผิวดำ หรือว่าจะตรวจค้น หรือหยุดรถพวกคนผิวดำเท่านั้น พวกเขาหยุดฉันด้วยหลายครั้งเลย บนถนน บนทางหลวง หรือในบ้านของฉัน (ครับอาจารย์) นี่ล่ะคือสังคม ที่ไม่สงบนิ่ง และเราก็ต้องแค่อยู่กับมัน และพยายามทำตามให้มาก เท่าที่จะทำได้ มิเช่นนั้น มันอาจจะแย่กว่านี้ได้ พวกตำรวจ พวกเขาทำตามหน้าที่ และถ้าคุณไปต้านพวกเขา และทำไม่ดีกับพวกเขา คุณอาจจะแย่ลงกว่าเดิม (ครับ ท่านอาจารย์) พวกเขาอาจจะรู้สึกไม่ดีกับคุณ แล้วมันก็อาจจะ แรงขึ้น และคุณอาจจะต้องติดคุก โดยไม่ทันตั้งตัวเลย (ครับ) หรือไม่ก็ถูกยิงตายได้

ขอโทษนะ มันอาจจะเป็นเรื่องที่หนัก หัวใจฉันรู้สึก เจ็บปวดตลอดช่วงนี้ พวกตำรวจส่วนมากแล้วดี พวกเขาถูกฝึกให้ทำ สิ่งดี ๆ ทุกอย่างด้วย ไม่ใช่แค่สิ่งไม่ดี (ครับ) คิดสิว่าถ้าคุณเป็นตำรวจ และต้องเผชิญหน้ากับ ที่เรียกว่า อาชญากร หรือผู้ต้องสงสัย คุณจะไม่มีวันรู้เลยว่า เขาจะทำอะไรกับคุณ (ครับ) ตัวต่อตัว (ครับ) แม้แต่ระยะครึ่งเมตร (ครับ) หรือประมาณหนึ่งเมตร หรือแม้แต่สองสามเมตร คุณจะไม่มีอะไรปกป้อง (ครับ) และคุณก็อาจไม่รู้เลยก็ได้ว่า ผู้ต้องสงสัยคนนั้นเป็น อาชญากรหรือคนดี คุณไม่รู้ พวกตำรวจไม่รู้ ดังนั้น ถ้าพวกเขาทำอะไรบางอย่าง ไม่ถูกต้อง ก็เพราะว่าพวกเขาก็ กลัวเสียชีวิตเหมือนกัน และ ชีวิตของเพื่อนร่วมงานด้วย (ครับ ท่านอาจารย์) เพราะมันเกิดขึ้นมาก่อน ที่ว่าตำรวจตาย จากน้ำมือของอาชญากร และพวกเขาหนีไปได้ เป็นต้น ดังนั้น ทุกอย่าง จึงมีสองด้าน ฉันจึงหวังว่าผู้คนจะคิดให้มากขึ้น กว่าแค่การที่จะออกไป และทำลายข้าวของ หรือแค่อยากให้ตำรวจตาย อะไรอย่างนั้น มันไม่ดีเลย เพราะว่าคนอื่น ๆ ก็ฆ่าตำรวจด้วย (ครับ) แล้วก็ไม่มีใครเห็นใจ พวกตำรวจ ไม่มีใครออกไปบนถนน และประท้วงให้กับตำรวจ ถ้าพวกตำรวจถูกฆ่าอย่างผิด ๆ (ครับ) มันไม่ใช่ สองด้านของเหรียญ โอเค คุณจบไหม? ครับ ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ ขอบคุณที่บอกกล่าวครับ ฉันคิดนะ แค่ความคิดเห็นของฉันนะ ผู้คนควรจะคิดให้ดี นี่จึงเป็นปัญหา ของสังคม ที่มนุษย์ยังไม่ได้ ยกระดับของพวกเขาขึ้น หรือด้านสติสัมปชัญญะ หรือทางจิตวิญญาณ ให้สูงถึงมาตรฐานที่สูงขึ้น โลกของเราจึงยังคงอยู่ใน ความระส่ำระสาย และ ยังมีอาชญากรรม และ ปัญหาในหลายประเทศ เราจึงยังจำเป็นต้องมีตำรวจ เพื่อรักษากฎบางอย่าง ในสังคมของเรา และก็ด้วย ทั้งหมดนี่เป็นผลสุดท้ายของกรรม มันยากมากที่จะหลีกเลี่ยง ปัญหาและความยุติธรรมทั้งหมดนี้ ที่เรียกว่าความอยุติธรรม อย่างที่มันดูเหมือนว่าจะเป็น ถ้าเราไม่เปลี่ยนตัวเอง เข้าสู่สังคมที่ดีขึ้น มีความกรุณามากขึ้น มีเมตตามากขึ้น มีการคิดถึงผู้อื่นก่อน รวมทั้งสัตว์ด้วย แน่ล่ะ ฉันไม่รู้จะขยายความอย่างไร ให้บ่อยพอหรือเพียงพอ กรุณาพิจารณาด้วย อย่าเอาตัวเองไปเสี่ยง อีกเลย ครอบครัวต้องการคุณ เพื่อน ๆ ต้องการคุณ ภรรยาและลูกต้องการคุณ ให้ทำสิ่งที่เหมาะสม เพื่อให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ มีสุขภาพดี และสามารถหาสิ่งที่ มีคนต้องการจากคุณ เพื่อตัวคุณเอง ครอบครัว ประเทศ และโลกนี้ รัฐบาล ของหลายประเทศ สามารถใช้เงินน้อยลงเพื่อ การทหารหรือสงครามได้ และเอาเงินนี้ มาก่อตั้งกองทุนเพิ่มเติมเพื่อ ช่วยเหลือได้มากขึ้น สำหรับชุมชนคนกลุ่มน้อย อย่างเช่นคนผิวสี แล้วสังคมเรา ก็อาจจะสงบมากขึ้น หรือเจ็บปวดน้อยลง ทุกข์น้อยลง อาชญากรรมน้อยลง และมีปัญหา ให้ตำรวจน้อยลงด้วย ฉันสวดขอจริง ๆ ว่าให้โลกเรา ดีขึ้น และดีขึ้น สำหรับทุกคนที่จะอยู่กัน บนโลกใบนี้ เพื่อสนุกกับ เวลาอันน้อยนิดของช่วงชีวิตคนเรา และสิ่งใดก็ตามที่พระเจ้าได้ทรงให้ แก่เรา หรือกำลังทรงให้อยู่ แทนที่จะมา สู้รบกัน ด้วยเหตุผลใดก็ตาม การต่อสู้กันไม่เคยดีเลย มีการสูญเสียอยู่เสมอ ไม่ข้างใดก็ข้างหนึ่ง มันไม่เคยดีเลย หวังว่าจะช่วยคุณได้นะ ขอบคุณ

คำถามต่อไป ( ในข่าวด่วนเมื่อเร็ว ๆ นี้ ท่านอาจารย์ได้กล่าวว่ามนุษย์นั้น รวมถึงลูกศิษย์ด้วย ไม่มีความรักหรือความเมตตา เพียงพอที่จะปกป้องตัวเอง จากโคโรน่าไวรัส เป็นต้น ท่านอาจารย์ครับ เราจะเพิ่มความรัก ในตัวเราได้อย่างไรครับ? )

มันไม่ง่ายนัก แล้วก็ไม่ได้ยากนัก พวกคุณนำมากับตัว ในวันที่เกิดแล้ว สิ่งที่คุณมีจากบุญที่ถูกจัดสรรมา จากอดีตชาติ และถ้าในอดีตชาตินั้น คุณไม่มีบุญ ชาตินี้คุณก็จะไม่มี มันยากมากที่จะสร้าง ความรักและบุญเหล่านี้ขึ้นมา ต้องเป็นการกระทำที่เหนือธรรมดา หรือสร้างจากทั้งชีวิต หลายชีวิต และคนส่วนใหญ่ จะแค่ถูกเหวี่ยงไปมา ในสังสารวัฏและความตาย ไม่มีเวลาที่จะหายใจหายคอ เพื่อสร้างตัวเองขึ้นมาใหม่ เพื่อพิจารณาถึงตัวเอง ไม่นานหลังจากเรา ออกจากอกแม่ หรือหย่านม พวกเขาก็จะใส่เนื้อสัตว์และปลา และไข่ และกรรม ใส่ในปากคุณทันที เข้าไปในระบบของคุณ (ครับ) แล้วคุณก็จะมึนงงด้วย ยิ่งคุณโตขึ้น ก็จะมีกรรมพอกพูนมากขึ้น โดยที่คุณไม่ได้ยินยอมด้วยซ้ำ (ครับ ท่านอาจารย์) แล้วคุณก็เติบโตขึ้น คุณก็ต้องไปโรงเรียน สี่ห้าขวบแล้ว ก็ต้องไปโรงเรียน ยุ่ง ๆ ไปโรงเรียน กลับมา ทำการบ้าน แล้วก็อะไรก็ไม่รู้ แล้วก็โตขึ้น แล้วฮอร์โมน ก็ลากคุณไปมา ทำให้คุณทำอะไรโง่ ๆ และบางทีก็สิ่งที่น่าละอาย หรือไม่ก็ไม่ได้ทำ หรืออย่างน้อยก็คิดถึง สิ่งที่คุณไม่รู้สึกว่า คุณควรจะคิด แต่มันแค่บังคับให้คุณทำอย่างนั้น แล้ว ในขณะเดียวกัน คุณก็ยังต้องเรียนด้วย ต้องตั้งสมาธิ กับการบ้านของคุณ และช่วยพ่อแม่ และสิ่งต่าง ๆ ยุ่ง…มากเลย ไม่ใช่หรือ? (ครับ)

ฉันรู้สึกเสียใจกับมนุษย์มาก เพราะอย่างนั้น และนั่นเป็นเหตุผลที่ ฉันยังคงช่วยต่อไป (ขอบคุณครับท่านอาจารย์) เพราะฉันรู้ว่า พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้เคราะห์ร้าย ผู้เคราะห์ร้าย ๆ ๆ ตั้่งแต่ ก ถึง ฮ แล้วก็พวกพ่อแม่ ถ้าพวกเขาดี พวกเขาก็จะสอนดี แต่ถ้าพวกเขาก็โง่เขลาด้วย เหมือนคนอื่น ๆ หลายคน พวกเขาก็จะสอน สิ่งโง่ ๆ (ครับ) และในโรงเรียน ก็แค่สอนให้คุณอ่าน เขียน และรู้สิ่งต่าง ๆ เพื่อที่คุณจะได้งานที่ดี แล้วเมือได้งานที่ดีแล้ว คุณก็จะต้องมีภรรยาที่ดี มีครอบครัวที่ดี แล้วนั่นก็เป็นแค่สิ่งที่เรา มุ่งเน้นไปสู่ (ครับ) งั้นคุณจะมีเวลา ที่จะสร้างความรักหรือปัญญาใด ๆ หรือสิ่งอื่น ๆ ได้อย่างไร? แม้แต่ฉัน ฉันจะบอกความจริงให้ ยกเว้นในสมัยก่อน ที่ฉันปลีกวิเวกคนเดียว ได้นั่นน่ะ ตอนนี้ แม้แต่ตอนที่ฉันปลีกวิเวก ฉันก็ยังต้องทำงาน (ครับ) และบางครั้ง แม้แต่คำถามที่คุณถามฉัน บางอย่าง ฉันก็ยังต้องใช้เวลา สองสามวันที่จะตอบเลย (ครับ) ฉันจะตอบคำถาม สำคัญ ๆ ก่อน และ ทำสิ่งที่สำคัญก่อน (ครับ ท่านอาจารย์) แม้แต่โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ ฉันก็เช็คทุกวัน ถ้าไม่มีอะไรเร่งด่วนเกินไป ฉันจะทำสิ่งอื่นก่อน (ครับ) ถ้าฉันมีอะไรอย่างอื่น สำคัญกว่า เร่งด่วนกว่าที่จะทำ แล้วฉันถึงจะนั่งลง และทำเรื่องโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ บางครั้งฉันก็ต้องการที่จะ ค้นหาบางอย่าง วิจัยในบางสิ่ง ฉันหมายถึงสิ่งที่มองไม่เห็นภายใน ฉันก็กระทั่งลืมไป หรือทำไปครึ่งทาง แล้วก็ลืมว่าฉันต้องไป ทำเรื่องโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ หรือทำความสะอาดบ้าน โชคดีที่ ที่เรียกว่าบ้านนั่น แค่ไม่กี่ตารางเมตรเท่านั้น มันเยี่ยมมาก ฉันเลือกมันเพราะว่าฉัน อยู่ในบ้านใหญ่กว่านี้ไม่ได้แล้ว แม้ว่ามันจะสะดวกกว่าก็ตาม แต่ฉันทำไม่ได้ มันต้องทำมากไป ต้องทำความสะอาดมากไป (ครับ ท่านอาจารย์) ฉันไม่ได้ขี้เกียจ ฉันชอบที่จะทำความสะอาด มันเป็นการออกกำลังกายอย่างหนึ่ง แต่ฉันไม่มีเวลา (ครับ) แม้แต่งานภายใน บางครั้งฉันก็เพิกเฉย แล้วก็รู้สึกแย่ แย่มาก เกี่ยวกับเรื่องนั้น มีปัญหามากมายที่ฉันต้องแก้ (ครับ ท่านอาจารย์) ฉันจะมานั่งที่นี่เฉย ๆ ไม่ได้ และทำงานภายนอกตลอดวัน และเมื่อใดก็ตามที่คุณถาม คำถามฉัน หรือ ถามเรื่องงาน แล้วจะให้ฉันแค่แก้มันได้เลยน่ะหรือ ไม่ ๆ ๆ ฉันต้องการเวลา (เข้าใจครับ ท่านอาจารย์) แม้แต่งานโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ ถ้าฉันตอบคำถามคุณ หรือแก้รายการบางรายการ ฉันก็ต้องการเวลาบ้างที่จะคิด ว่าวิธีไหนถึงจะดี (ครับ) บางครั้งฉันก็แก้ไว้แล้ว แล้วก็ส่งที่แก้ เพิ่มอีกทีหลังแก่คุณ เพราะหลังฉันนั่งในสมาธิ ฉันจะคิดมากขึ้น และ ฉันจะคิดถึงวิธีที่ดีขึ้น (ครับ) ดังนั้น เห็นไหมว่าบางครั้ง คุณจะได้รับที่แก้ไว้เพิ่ม สองหรือหลายครั้ง คุณรู้ใช่ไหม? (ครับ) อย่างน้อยบรรณาธิการจะรู้นะ (ครับ ท่านอาจารย์) ฉันรู้สึกเสียใจกับบรรณาธิการนะ แต่ฉันก็ภูมิใจในตัวคุณนะ (ขอบคุณครับท่านอาจารย์) ฉันภูมิใจในคุณทุกคน (ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์) เพราะพวกคุณมีความคิดเห็นที่ดี และทำงานดี ฉันหมายถึง ดีขึ้น ๆ ตลอดเวลาตอนนี้ (ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์) ฉันมีความสุขมาก ขอให้แค่เฝ้าระวังมากขึ้น นั่นเป็นชีวิตของเราตอนนี้ ขอโทษนะ พวกคุณ หากคุณใฝ่ฝันถึงชีวิตอื่น แล้วแค่ตัดมันออก นี่คือชีวิตของเรา เพียงแค่ยอมรับมันและดำเนินต่อ (ครับ ท่านอาจารย์)