سوترای بودیساتوای انبار زمین: نگاهی بر شرایط کارمایی موجودات، قسمت ۲ از ۶

تا زمانی که در حین بروز مشکلات یا وقتی هر شب قبل از خواب دعا میکنیم و یادمان هست که کسی به نام خدا وجود دارد، مقداری خوبی در آن هست و مقداری حفاظت کسب میشود. اما خیلی از خانواده ها این چیزها را به فرزندان یاد نمیدهند. از اینرو وقتی مشکل دارند، نمیدانند به کجا رجوع کنند. والدین همیشه ۲۴ ساعته آنجا نیستند. امروزه هر دو کار میکنند. از اینرو برای آرامش ذهنی شان باید بدانند که در زمان درماندگی، خدایی هست، فرشتگانی هستند، بودایی هست. تحقیقات نشان داده کسانی که به خدا باور دارند، کسانی که دعا میکنند، در شرایط اضطراری بیشتر در آرامش و آسوده هستند. یا در زمان بروز مشکل یا در غم ها آرام تر و راحت تر هستند.

این دومین گناه است. "موجوداتی که خون بودا را ریختند، به 'سه جواهر' تهمت زدند"، یعنی به بودا، سانگها و تعالیم. "و سوتراها را محترم نمی شمارند"، یعنی تعالیم بودا که به صورت مکتوب در آمده است را محترم نمیدانند، "به جهنم بی وقفه می روند و در آنجا میلیاردها ائون بیهوده در جستجوی فرار هستند." مثل مورد قبل. کشتن والدین یا آسیب زدن به آنها... کشتن والدین بدتر است. آسیب زدن به بودا، بی حرمتی به بودا، سانگها و تعالیم هم همان مجازات را دارد.

وقتی بودا در قید حیات بود، مردم میرفتند و به سانگها پیشکشی میدادند. حالا این پیشکشی میتوانست دارو یا لباس برای راهبان جدید باشد یا تعویض لباس راهبان قدیمی و غیره. اگر به نوعی کسی از آنجا دارو، لباس یا هر چیزی می دزدید و اجازه نمی گرفت، بدون اینکه به او داده باشند، گناه بسیار بزرگی مرتکب میشد. چرا؟ چون بودا و سانگها پاک بودند، آنها قدیسان روشن ضمیر بودند. آنها دیگر چیزی نداشتند. آنها همه چیز را ترک کرده بودند، از همه چیز گذشته بودند. آنها به خاطر همه موجودات در جهان و نیز در بهشت، همه چیز را از خود دریغ کرده بودند. از اینرو باید از امثال این افراد مراقبت کنید، نه اینکه چیزهایشان را بردارید. دلیل اش اینست. چون اگر به آنها آسیب بزنید، یعنی به همه موجودات در جهان و در کائنات آسیب زده اید.

اگر کسی نسبت به والدین خود ادب و احترام معمول را نداشته باشد، نسبت به آنها که اولین کسانی بودند که در این سیاره شناخته است، اولین دوستانی بودند که در این سیاره دیده است، اولین اشخاصی بودند که به او غذا داده اند و برایش از خود گذشتگی کردند، مثل مادر که تمام شب بیدار است تا فرزند غذا بخورد و پدر که تمام روز کار میکند تا غذایی بیاورد، چنین فردی شایستگی این را ندارد که نام او را انسان بگذارند. و عجیب نیست که اگر کسی با والدین اش خوشرفتار نباشد، آنها باید به جای دیگری بروند. همچنان که بودا، بودیساتوا گفت که چنین فردی باید به جهنم برود. اگر شما در درجات پایین تر فرزند وظیفه شناسی نیستید، شاید به جهنم بی وقفه نروید، اما به یک نوع جهنم دیگر بروید. شما باید آموزش ببینید. باید به آنجا بروید تا رنج را بیاموزید، تا بیاموزید که چطور والدین تان به خاطر عصیانگری شما یا حرف هایتان یا جواب های بی ادبانه تان رنج کشیده اند. هنوز کمترین معیارهای خوبی هستند، کمترین معیارهای خوبی هستند، حداقل نسبت به والدین تان.

لطفاً در مورد رفتارهایمان در این جهان مجدداً فکر کنیم.